Wednesday, May 7, 2008

poem 1



ನಾ ನಿನ್ನ ಕಂಡೊಡನೆ ನನ್ನೇ ನಾ ಮರೆತೆನು
ಅಂದಿನಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ, ನಿನ್ನ ನೆನಪಲ್ಲೇ ನೆನೆದೆನು
ಏನಾಯಿತು, ಯಾಕಾಯಿತು ನಾ ತಿಲಿಯೆನು
ನಿನ್ನ ನಾಮ ಸ್ಮರಣೆ ಹೊರೆತು, ನಾ ಏನು ಬಲ್ಲೆನು.

ಆ ನಿನ್ನ ಮುಗುಳ್ನಗೆಯನ್ನು ನೋಡಲು ಹಾತೋರೆಯುತಿರುವೆನು
ಆ ನಿನ್ನ ಮಧುರ ಕಂಥಲೋಪನೆಗೆ ಕಾತೊರೆಯುತಿರುಹೆನು
ಒಂದು ಬಾರಿ ಪ್ರೀತಿ ತೋರಿ, ಪಾವನನಾಗಿಸು ನನ್ನನು
ಬೇಗ ಬಂದು ಬಿಡಿಸು ನನ್ನ, ಮುಕ್ತಿಗೊಳಿಸು ಈ ಒಂಟಿ ಬಂಧನವನು.

ನನ್ನ ಈ ತವಕವನ್ನು ನಿನಗೆ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಸಲಿ
ಈ ವಿರಹದ ಬೇಗೆಯಲ್ಲಿ ನಾ ಹೇಗೆ ಉಳಿಯಲಿ
ಬದುಕಲು ಬಿಡದೆ, ನರಳಲು ಬಿಡದೆ, ಈ ಪ್ರೇಮ ಬಲೆಗೆ ನಾ ಸಿಲುಕಿಹೆನು.

ನಿನ್ನ ನೋಡೋ ತವಕದಲ್ಲಿ ನಾ ಹುಚ್ಚನಾದೆನು
ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರನನ್ನು ನೋಡಿ ನಾ ತೃಪ್ತನಾದೇನು
ನಿನದೆ ದೀಪ, ನಿನದೆ ಬಿಂಬ ಚಂದ್ರನಲ್ಲಿ ಕಂಡೆನು
ಆದರು ಏನೋ ಪಡೆದು,ಏನೋ ಕಳೆದ ಅನುಭವ ಪಡೆದೆನು.

ನನ್ನ ಮನದ ದುಗುಡವನ್ನು ಬೇಗ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೋ
ಒಲ್ಲೇ ಎನದೆ, ಬೇಗ ನನ್ನ ಒಪ್ಪಿಕೊ
ಬಂದು ಸೇರು ನನ್ನ ಬಳಿಗೆ ಎಂದು ನಾ ಹೇಳುವೆ
ಜಿಂಕೆಯಂತೆ ಓಡಿ ಬಂದು ನನ್ನ ನೀ ಪ್ರೇಮಿಸು.

ಪ್ರದೀಪ್ ಬಿ ಕೆ